Над нашите глави
среќата лета со проѕирни крилја
сe што нема да грабнеме
останува за некои други луѓе
минатото не го чувствуваме
срцата ни се во форма на јаболко
ѕиркаме во ѕидните часовници
таму времето се топи како чоколадо
среќата поставува рокови
и бара вложувања
таа лета над нашите глави
сe што нема да допреме
ќе му припаѓа на некој друг.
Nema komentara:
Objavi komentar