četvrtak, 27. svibnja 2010.

отровни цветови

Во овој паралелен свет
ти си на страната
на моите непријатели
а јас сум самовила
со седум копја во грбот
првиот впечаток
е како магливо утро
закопано во пазувите
на овие турбулентни години
ми приоѓаш
со вештачки насмевки и црвени каранфили
по улиците се разлева златен дожд
и небото плаче
за сите несреќни љубови
за мене е подобро
да бидам студена
и никогаш повеќе
да не помислам
на твоите отровни цветови.

ponedjeljak, 24. svibnja 2010.

седум несреќни години

Работите што не се случиле
ги цртам на стакло
од скршени огледала
не чекаат седум години несреќа
те сликам
со раката подадена во воздух
во знак на исчекување
нека времето ги обои
пејзажите и цртежите
мудро нека одговори
на сите мои прашања
седум несреќни години
седум пеколни лета
и потоа ќе знам
дали и колку ти значев
ќе имам две жички
покрај усните
и навистина ќе биде доцна за се.

petak, 21. svibnja 2010.

успешна љубовна приказна

На масата имам
најмалку десет уморни моливи
тие сакаат да те опишат
во најдобро светло
толку анонимен и толку добар
тие зборуваат во мое име
во име на мојата мермерна душа
велат дека сме блиску
а не делат само лошите мисли
и лошите луѓе
а секоја вечер
од зад ѕвездените патеки
ѕиркам во твојот сон
таму сме јас и ти
на половина пат
од една успешна љубовна приказна.

nedjelja, 16. svibnja 2010.

марионета

Ти си мој
а јас не сум твоја
ова е реченица со иронија и болка
телепатски те повикувам
шестото сетило
ми е во левиот џеб
а твојата среќа
е во мојот десен ракав
те читам без да те погледнам
а другите знаат
дека не ме заслужуваш
каков човек си ти,
ти што робуваш на мојата психа
ти што си ми омилена марионета.

subota, 15. svibnja 2010.

последно збогум

Си ја избрал најлошата варијанта
во мислите си се откажал од мене
уште еден удар
уште еден скршен столб
и после ова
само каменување може да ме убие
последното збогум
е чаша со непролеани солзи
како сум тврдоглава и супериорна
извинувањата не ги прифаќам
тие и онака ништо не менуваат
нека биде како што ќе посакаш
и последно нека е.

бисер меѓу бисерите

И богатите градови со голема душа
и сите пријатели и познаници
пред тебе се мали и неважни
мојата рамнодушност
не кажува ништо
ти си бисер меѓу бисерите
заради твојата среќа
можам да полетам
вети ми
дека нема да ја промениш адресата
дека ќе ме чекаш
во оние убави згради
што го допираат небото
и ако некогаш те одминам без поздрав
разбери дека околностите
биле поважни од емоциите
а за лошата глума не грижи се
ти си мој бисер меѓу бисерите.

srijeda, 12. svibnja 2010.

рајска градина

Не сум стапнала во рајска градина
а јоргованите ме ѕиркаат низ прозорец
јас стопати мерам
еднаш сечам
и среќна сум
мојот видокруг
е поле со шарени појаси
ти наплатив
за сите девојки што си ги повредил
во претходниот живот
и во годините што следат
и малку е
мене јоргованите ме прислушкуваат
под прозорец
а секое место каде тебе те нема
за мене е рајска градина.

ponedjeljak, 10. svibnja 2010.

стравови

Се што посакав туѓо е
се што градев
ти сруши
во една десетина од мое трепнување
со мирно срце прифатив се
и останав со празни раце
ова е пештера со стравови
не се кајам што толку многу те сакав
и што половина младост
непотребно ја пеплосав
ме плаши само твоето брзо стареење
моето засолниште е бездна со стравови
тука сите грижи се лажна тревога.

utorak, 4. svibnja 2010.

песна за црните жени

Црнокосите го вртат светот
затоа што се најбројни
затоа што сакаат вистински
затоа што ѕвечкањето на нивните чевли
потсетува на годишните времиња
на Вивалди
црни жени во мракот непознати
нивниот шарм е доброчувана тајна
од илјада умови за нив се створени
илјада стихови
од нивните солзи се прават кристални вазни
црни жени со виткост на бели брези
луѓето се вртат по нив
а тие го вртат светот
околу оската на љубовта.