јас и дрворедите

Минувам под едни дрвореди
што ме набљудуваат
со нив водам дијалог
со нив си ја мерам сенката
функционирам со половина срце
и со натпросечен разум
мојата генерација се движи
по патот на дрворедите
дали природата е на наша страна?
дали ќе станеме кутија
со набори и брчки?
ги слушам пораките
што ми се допаѓаат
така ме скроила судбината
душата да ми е безвременска
ги гушкам хартиите со шкртаници
одам по патот со облаците
по патот на дрворедите
со куп соништа
што чекаат остварување.