Не е лесно
со полумртва дланка
од провалија да излезам
да се растрчам
по дворот на баба ми
и под скршени керамиди
да барам клучеви
за отклучување на заробена среќа
не е лесно
да скинам сто чифта чевли
додека да те запознаам
и по туѓа вина
многу брзо да те изгубам
не е лесно
да бидам човек со енергија
од школка да се инспирирам
до бесконечност да пишувам
да станам уметник во фиока
а сепак да не те изумам.
Nema komentara:
Objavi komentar