Гледам мешавина од чаеви
што ја лечат душата
и гевреци што се печат на сонце
и длабок бунар со подароци
и ковчег со златни школки
од нашето езеро што полека умира
ова мора да е за мене
гледам двор со две жални врби
со гранки што се регенерираат
и куќа срасната со зеленило
и добри луѓе што не ги познавам
ова мора да е за мене
те гледам и тебе
ти што седиш на две столици
и носиш две јадри лубеници
но овојпат нема да ти успее
сега ти не си за мене.
Nema komentara:
Objavi komentar