sanjinapoezija
srijeda, 14. siječnja 2015.
жалните врби плачат за мене
Фрлам пепел во реката
Тишината ме озборува
Пријателите ми го кријат сонцето
Одам пеш барајќи
Еден непостоечки рај
Се лутам
Што последната прегратка
Беше големо збогум,
А на кејот
Жалните врби плачат за мене.
Nema komentara:
Objavi komentar
Noviji post
Stariji postovi
Početna stranica
Pretplati se na:
Objavi komentare (Atom)
Nema komentara:
Objavi komentar