Планините чадат
долините спијат
а јас се огледувам во чаша вода
внатре е твојот заборавен лик
и моите очи во кои зреат
плодови од какао
во потсвеста ми ечи тажна песна
не си ми судбина
и нема да бидеш
плачат моите очи
со солзи ги гасам
планините што горат.
Nema komentara:
Objavi komentar