Видов уште едно македонско дете
до црвената линија на победата.
Се возев во автобус
кој попат ја менуваше бојата
минуваше низ сончеви и облачни појаси.
Направив едно срамежливо чекорче
и уште стотина храбри чекори
вратите на успехот сами се отвараа
ме пречекуваа добрите луѓе
чии имиња не ги знам
и не е важна формата
кога ја имаш содржината.
Nema komentara:
Objavi komentar