што можам да ти ветам?

Ми ја украде последната коцка шеќер
и сега не можам целиот живот 
да го спакувам во еден куфер 
да заминам таму каде не ме познаваат 
не сум јас човек што остава и бега 
имам дебела книга со сеќавања,
а сега кажи ми што можам да ти ветам?

мораш да ме прифатиш

Ѕидовите не кажуваат каде грешам 
овие ориентални очи 
те гледаат и кога не си присутен
на бирото имам  пустински цвет 
се нафатив да го полевам додека сум жива
мораш да ме прифатиш
климата на мојата земја 
е навлезена во мојата душа
носталгијата со ѕвона се огласува
мораш да ме прифатиш 
со сите мани и чудесии
мораш да ме засакаш 
со сите топли и ладни бои 
споени во витражот на моето живеење.

мал човек

Те следам 
ти го читам лицето 
ти ја отварам душата
ти си мал човек 
мал извор на среќа 
во рајот го бараш ѓаволот 
и пеколот го замислуваш како идила
денешниот ден со лаги купи го,
а утре пак биди си мал човек. 

што правиш ?

Што правиш во мојот живот 
кога војна ти објавив пред векови
се ослободив од сите стравови 
научив како да избегам од затворен круг
само со душата  железни врати да отворам
знам сонцето да го скротам
од оганот килим да исткајам
во монистра да ти го соберам гневот
ама не сакам   
и нема лесно да ме собориш 
ти што носиш црна магија во очите 
што правиш во мојата сегашност 
кога војна ти објавив во мислите?